Hashimoto to choroba, która dotyka coraz większą liczbę osób. Przypadłość spotyka głównie kobiety pomiędzy 30. a 50. rokiem życia. Jednym z objawów jest przybieranie na wadze i problemy z utrzymaniem zgrabnej sylwetki. Jak schudnąć przy hashimoto? Poznaj skuteczne metody walki ze skutkami choroby.
Czy z hashimoto można schudnąć?
Hashimoto powoduje zaburzenia funkcjonowania całego organizmu, w tym spowolnienie procesów metabolicznych. Skutkiem bezpośrednim choroby jest niedoczynność tarczycy i wszelkie towarzyszące jej objawy.
Osoby cierpiące na hashimoto często twierdzą, że tyją w zasadzie od powietrza. Bardzo łatwo im przybrać na wadze, a zrzucenie zbędnych kilogramów okazuje się drogą przez mękę.
Czy zatem można schudnąć przy hashimoto? Można. Wymaga to jednak dużo więcej wysiłku, a przede wszystkim – rozwagi.
Polecamy: Czy soda oczyszczona jest dobra na odchudzanie?
Cierpiąc na hashimoto nie możemy rzucić się w wir katorżniczych treningów i wyniszczających diet. Nasz organizm po prostu tego nie wytrzyma i efekty będą odwrotne do zamierzonych – będziemy czuć się coraz gorzej, a wskazówka wagi zamiast przechylać się w lewo, bezlitośnie wskazywać będzie coraz większe liczy.
Jak zatem schudnąć przy hashimoto? Na szczęście są na to sposoby.
Dlaczego tak trudno schudnąć z hashimoto?
Podstawową zasadą odchudzania jest deficyt kaloryczny. Bez względu na to, czy mówimy o osobach zdrowych, czy też cierpiących na którąkolwiek z chorób wpływających na wagę – nie ma możliwości zrzucić wagi, jeśli nie zadbamy o to, by dostarczać organizmowi mniej energii, niż zużywa.
O ile ta zasada jest stosunkowo prosta, o tyle jej realizacja w przypadku osób chorych na hashimoto może nastręczać pewnych kłopotów. Aby bowiem zapewnić deficyt kaloryczny, musimy znać swoje zapotrzebowanie energetyczne.
Kiedy w organizmie pojawia się niedoczynność tarczycy i hashimoto, nasze zapotrzebowanie energetyczne spada. Zatem to, co było normą, gdy byliśmy zdrowi, teraz staje się nieaktualne. Bywa, że wartość dziennego zapotrzebowania na energię spada u osób chorych nawet o 37%! I w tym tkwi właśnie szkopuł.
Poza utrzymaniem ujemnego bilansu kalorycznego, ważne jest także pilnowanie listy dozwolonych produktów. Tu także sprawa jest dość skomplikowana.
Jakich produktów unikać?
Osoby chorujące na hashimoto muszą unikać wielu produktów żywnościowych. Wynika to z faktu, że przypadłość ta często współistnieje wraz z innymi – na przykład insulinoopornością, alergiami i nietolerancjami pokarmowymi czy celiakią.
Z tego względu uważa się, że warto wykluczyć z jadłospisu gluten, a także ograniczyć węglowodany proste.
Zdecydowanie należy zrezygnować z nabiału, który uznawany jest za grupę spożywczą przyczyniającą się do powstawania stanów zapalnych. Unikamy więc mleka, jaj, serów, jogurtów czy kefirów.
Co więcej, „Hashimotkom” (chorują głównie kobiety) szkodzą także produkty powszechnie uważane za zdrowe. Należy do nich wiele warzyw.
Osoby zmagające się z hashimoto powinny unikać szpinaku, szczawiu, rabarbaru, a także mocnej kawy i herbaty. Znajdziemy w nich szczawiany, które przez niektórych naukowców uważane są za przyczynę powstawania hashimoto. Według jednej z hipotez kryształy szczawianów mogą pojawiać się wokół tkanki tarczycy, powodując atak układu immunologicznego. O mechanizmie powstawania choroby opowiemy w dalszej części artykułu).
Na uwagę zasługują także rośliny strączkowe. Szczególnie soja znajduje się na liście produktów zakazanych w hashimoto. Może ona przyczyniać się do dodatkowego zaburzania, i tak rozchwianej już choroba, gospodarki hormonalnej.
Polecamy: Fasola biała a odchudzanie. Czy fasola redukuje tłuszcz?
Niestety na tym nie kończy się spis artykułów na cenzurowanym. Okazuje się, że pozornie niewinne pomidory i papryka (czyli warzywa psiankowate) mogą potęgować proces zapalny toczący się w organizmie.
Jak widać, odżywianie się osób chorujących na hashimoto nie jest sprawą prostą. Trzeba jednak zwrócić uwagę na fakt, że wymienione wyżej produkty szkodzą głównie w 2 przypadkach. Pierwszym z nich są niewyrównane hormony.
Ważne
Bardzo istotną sprawą dla każdej osoby ze zdiagnozowanym hashimoto jest stosowanie leków, które wspierają tarczycę i pomagają ustabilizować gospodarkę hormonalną.
Drugą sytuacją, w której koniecznie należy wdrożyć tak zwany protokół hashimoto jest aktywny stan zapalny.
Choroba ta charakteryzuje się okresami aktywnymi oraz regresywnymi. W fazie aktywnej we krwi osoby chorującej znajdują się przeciwciała anty-TG i anty-TPO. To one atakują tkankę tarczycy, stopniowo doprowadzając do jej wyniszczenia.
W tym czasie należy bacznie przestrzegać diety, by nie doprowadzić do zaostrzenia stanu zapalnego, a co za tym idzie – pogorszenia się objawów.
Co jeść przy hashimoto żeby schudnąć
Na to pytanie trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć. Wszystko zależy od stanu, w jakim aktualnie znajduje się choroba.
Jeśli mamy do czynienia z wyrównanym poziomem hormonów tarczycy oraz we krwi brak przeciwciał, możemy wdrożyć zróżnicowaną i dobrze zbilansowaną dietę redukcyjną.
W tym sposobie żywienia najważniejszy jest wspomniany deficyt kaloryczny, ale także dostarczenie stosownej ilości białek, tłuszczów i węglowodanów. Ich podaż uzależniona jest również od poziomu aktywności osoby cierpiącej na hashimoto. O tym, jak ćwiczyć opowiemy w dalszej części artykułu.
A co, jeśli w naszym organizmie trwa aktualnie wojna domowa? W sytuacji, gdy stan zapalny jest aktywny należy zapomnieć o odchudzaniu. To nie jest czas na redukcję. Najważniejsze jest wówczas zatrzymanie stanu zapalnego i złagodzenie jego negatywnych konsekwencji.
Organizm już toczy bitwę, tarczyca jest bardzo obciążona, więc dodawanie jej kolejnych utrudnień jedynie obróci się przeciwko nam. Najważniejsze jest zatem opanowanie przeciwciał i hormonów, do czego niezbędna jest wizyta u endokrynologa i wdrożenie stosownego leczenia.
Co to jest protokół hashimoto?
Protokół hashimoto, zwany także protokołem autoimmunologicznym, to sposób żywienia, w którym eliminuje się określone grupy produktów.
Celem diety jest ograniczenie lub usunięcie stanu zapalnego wywołanego autoagresją, a więc nietypową reakcją układu odpornościowego, który atakuje własne tkanki, niczym wroga.
Protokół taki wdraża się zwykle pod kontrolą lekarza lub dietetyka, ponieważ jest do dieta eliminacyjna i bardzo restrykcyjna. Okres trwania takiego przedsięwzięcia to zwykle 90 dni.
Jednym z przykładów idealnego protokołu hashimoto jest dieta Paleo – obfitująca w mięso i tłuszcze zwierzęce. Ma ona jednak tylu zwolenników, ilu przeciwników.
Przepisy kulinarne przy hashimoto (tutaj proszę podać kilka przepisów)
Skomponowanie zdrowego posiłku wymaga znajomości wyżej opisanych uwarunkowań. Zakładając, że nie wdrażamy protokołu immunologicznego, poniższe propozycje pomogą nam schudnąć przy hashimoto.
Oto kilka przepisów na dania dla chorych na hashimoto
Owsianka na mleku ryżowym
- Pół szklanki płatków owsianych
- Szklanka mleka ryżowego
- Szczypta cynamonu
- Erytrol lub ksylitol do smaku
Płatki zalewamy mlekiem i gotujemy, doprawiamy do smaku, możemy ewentualnie dodać kilka jagód, które mają niski indeks glikemicznym.
Dorsz na brązowym ryżu
- 200 g dorsza
- Szklanka brązowego ryży
- Pomidor
- Ogórek
- Pół papryki
- 2 plastry cebuli
- Tymianek
- Natka pietruszki
- Ząbek czosnku
- Łyżeczka oliwy z oliwek
- Łyżka oleju lnianego
- Łyżeczka octu jabłkowego
Rybę posypujemy tymiankiem i solą, smarujemy oliwą i czosnkiem, a następnie pieczemy w folii w 200°C przez 20 minut. Ryż gotujemy w osolonej wodzie, a w międzyczasie przygotowujemy sałatkę z pokrojonej papryki, pomidora i cebuli, doprawiając pietruszką, octem i olejem lnianym.
Kremowa dynia
- 500 gram dyni
- Łyżka jogurtu naturalnego (najlepiej kokosowego)
- Marchew
- Łyżeczka imbiru w proszku
- Łyżka pestek dyni
- Kromka chleba żytniego na zakwasie
Dynię i marchew gotujemy, a kiedy staną się miękkie doprawiamy imbirem i blendujemy. Na powstały w ten sposób krem dodajemy jogurt i całość posypujemy pestkami z dyni. Spożywamy z kromką pełnoziarnistego chleba.
Co to jest hashimoto?
Nazwa choroby, jak to zwykle bywa w podobnych przypadkach, pochodzi od lekarza, który po raz pierwszy ją opisał. Był to japoński chirurg, dr Hakaru Hashimoto, który zdiagnozował schorzenie już w 1912 roku.
Czym właściwie jest hashimoto? Nazwą tą określamy przewlekły stan zapalny tarczycy. Jego podłoże jest autoimmunologiczne. Oznacza to, że układ odpornościowy osoby chorej atakuje komórki tarczycy, traktując ją jak „najeźdźców”.
Naturalną rolą układu immunologicznego jest ochrona przed zagrożeniem z zewnątrz, jak wirusy i bakterie. Zdarza się jednak, że w wyniku nie do końca poznanego jeszcze mechanizmu, „wojska odpornościowe” wysyłane są przeciwko naszym własnym tkankom.
Ważne
Do chorób autoimmunologicznych należą nie tylko hashimoto, ale i toczeń, sarkoidoza, bielactwo nabyte, cukrzyca typu I czy łuszczyca.
W hashimoto, atakowana tarczyca przestaje wytwarzać odpowiednią ilość hormonów, a te odgrywają ogromną rolę w bardzo wielu procesach.
Rozregulowaniu ulega praca układu rozrodczego, metabolizm, a nawet funkcjonowanie komórek skóry, co skutkuje łamliwością paznokci i wypadaniem włosów. Tycie jest tylko jednym z wielu nieprzyjemnych objawów tej uciążliwej choroby.
Objawy hashimoto
Jak wspomnieliśmy, hashimoto wywołuje prawdziwe spustoszenie w organizmie. Wszystko za sprawą zaburzenia pracy niewielkiego, ale ogromnie istotnego gruczołu, jakim jest tarczyca.
Hashimoto wywołuje niedoczynność tarczycy, która może przybrać formę subklinicznej lub jawnej.
Subkliniczna niedoczynność tarczycy nie daje zwykle oczywistych objawów w ciele, powodować może natomiast zaburzenia natury emocjonalnej – pojawia się depresja.
Jawna niedoczynność tarczycy objawia się zmianami w całym organizmie:
- Układ oddechowy – płytki oddech, zaburzenia oddychania, zmiana barwy głosu, chrypka;
- Układ krwionośny – obniżone ciśnienie krwi, słabe tętno, bradykardia;
- Układ pokarmowy – częste zaparcia, problemy trawienne;
- Układ nerwowy i psychika – zaburzenia odruchów, skłonność do depresji, zaburzenia pamięci i koncentracji;
- Skóra – bardzo sucha i wrażliwa skóra, na przykład na promieniowanie słoneczne;
- Włosy i paznokcie – łamliwe i suche włosy, wzmożone wypadanie;
- Masa ciała – wzrost wagi i trudności ze zrzuceniem kilogramów, puchnięcie twarzy i kończyn, zatrzymywanie wody w organizmie;
- Wydolność – mniejsza wydajność, szybkie męczenie się, senność;
- Mięśnie – mniejsza masa mięśniowa i trudności w jej zbudowaniu;
- Stawy – bóle i opuchlizna stawów.
Jak widać, zmiany w tarczycy oddziałują na całe ciało, a także umysł. Problem z tym, jak schudnąć stanowi tylko jedno z wielu wyzwań stojących przed osobami z hashimoto.
Jak zdiagnozować Hashimoto?
Aby ustalić, co takiego dzieje się w naszym organizmie, musimy udać się do specjalisty. W przypadku pierwszych symptomów warto zwrócić się do lekarza rodzinnego z prośbą o zbadanie poziomu TSH we krwi. To proste badanie wskazuje na to, czy tarczyca działa prawidłowo.
Obniżone TSH świadczy o nadczynności tarczycy, podwyższone zaś o niedoczynności. W sytuacji, gdy wynik badania będzie wskazywał na zbyt wysoką wartość TSH, należy udać się do endokrynologa, który zleci kolejne badania.
Najlepiej wykonać cały pakiet analiz z krwi, który obejmuje:
- Ft4
- Ft3
- Anty-Tg
- Anty- TPO
O tym, czy w tarczycy obecny jest stan zapalny dowiemy się także wykonując USG tego gruczołu. W sytuacji, gdy w tarczycy stwierdzona zostanie obecność guzka, konieczne może być wykonanie biopsji
Trening przy Hashimoto
Chcąc schudnąć przy hashimoto należy dbać o systematyczną aktywność fizyczną, jednak i ona nie może być taka, jak u osób zdrowych.
Z uwagi na wymienione wyżej kłopoty ze stawami, mięśniami, a także układem oddechowym i krwionośnym, „Hashimotki” muszą ćwiczyć rozważnie.
Nie dla nich katorżnicze interwały i wycieńczające programy treningowe. Skończą się jedynie wycieńczeniem organizmu i uruchomieniem bądź zaostrzeniem stanu zapalnego.
Doskonałym sposobem na odchudzanie dla osób chorujących na hashimoto będzie joga, a także umiarkowanie intensywne ćwiczenia modelujące. Jeśli interwały, to jedynie takie, w których przeplatany wysiłek średnio intensywny z lekkim.
Pamiętajmy o regeneracji! To niezwykle istotne, zwłaszcza w przypadku osób cierpiących na hashimoto. Organizm musi mieć czas na zebranie sił do nowych wyzwań, odpoczynek i odbudowę uszkodzonych struktur mięśniowych. W przeciwnym razie dojdzie do kolejnych stanów zapalnych, a my będziemy wyłączeni z treningu na tygodnie, jeśli nie miesiące.
Odchudzanie przy Hashimoto – podsumowanie
Życie z chorobą hashimoto nie należy do łatwych. Nie oznacza to jednak, że osoby dotknięte nią powinny załamać ręce oraz pogodzić się z otyłością i innymi uciążliwymi objawami. Pilnowanie poziomu hormonów, opieka lekarza endokrynologa, a także stosowanie odpowiedniej diety i ćwiczeń pozwoli zachować zdrowie i piękną sylwetkę. Aby schudnąć w hashimoto potrzebujemy wiele siły i dyscypliny, ale jest to zdecydowanie wykonalne.
Dodaj komentarz